De Vrouwenraad en Plasactie vzw voert actie voor meer, toegankelijke, propere, gratis en veilige openbare toiletten als onderdeel van de ruimtelijke ordening in de stad/gemeente.

We zijn gestart bij de NMBS. De treinmaatschappij beschikt in haar stations doorgaans wel over toiletten, maar vaak zijn die niet toegankelijk en moet men ergens de sleutel gaan oppikken. Dat is niet het geval in de grote stations waar de toiletten in concessie gegeven zijn. Hier moet de gebruiker jammer genoeg betalen. Ook de hygiënische toestand laat nogal eens te wensen over.

De petitie: CONSUMENTEBN, GEEN WC-CENTEN.

Via deze petitie vragen de ondertekenaars om ervoor te zorgen dat:

(1) De NMBS//B-Rail/(SNCB) zich als voorbeeld stelt op het vlak van sanitaire dienstverlening en gratis, proper en toegankelijke toiletten aanbiedt aan al zijn klanten.

(2) De Lijn/(TEC) om aan de drukke bushaltes proper en toegankelijke toiletten aanbiedt aan al zijn klanten.

(3) De organisatoren van kermissen, stadsevenementen, dekenijfeesten en braderieën, voorschrijven om evenveel gratis toiletten voorzien voor zowel vrouwen als mannen.

(4) De horecazaken hun sanitair gratis aanbieden aan hun eigen klanten.

Tijdens kermissen, stadsevenementen, dekenijfeesten en braderieën sluiten sommige zaken hun toiletten en/of bieden ze het betalend aan zelfs aan hun eigen klanten.

Vernieuwing betekent niet alleen een nieuwe website opzetten en de stations/shops/horeca/... in een nieuw jasje steken. Investeren in het sanitair comfort van de reizigers/klanten/consumenten, dat is pas vernieuwend!

Beknopte samenvatting:

Op 30 september 2013 werd door inwoners een voorstel van burgers voor het recht op evenveel
gratis plaspunten voor mannen en vrouwen op kermissen, stadsevenementen, dekenijfeesten en
braderieën ingediend bij het stadsbestuur. Met dit verzoek wensen zij een voorstel op de agenda
van de gemeenteraad in te schrijven en in de gemeenteraad toe te lichten.

Het voorstel houdt in:
1. De organisatoren van kermissen, stadsevenementen, dekenijfeesten en braderieën
voorschrijven om even veel gratis toiletten te voorzien voor zowel vrouwen als mannen;

2. De horecazaken (met of zonder een terras) voorschrijven om tijdens kermissen,
stadsevenementen, dekenijfeesten en braderieën hun toiletten niet te sluiten en hun sanitair
minstens gratis aan te bieden aan hun eigen klanten;

3. Het invoeren van het systeem "1 beker = 1 gratis plasbeurt". Dit is een middel om de
discriminatie tussen mannen en vrouwen zoveel mogelijk op te heffen omdat iedereen
evenveel betaalt voor zijn/haar drank. Via dit systeem komt er ook minder afval terecht op
straat.

De gemeenteraad onderzoekt zijn bevoegdheid en beslist vervolgens, binnen zijn bevoegdheid,
welk gevolg er aan het voorstel wordt gegeven.

Toiletten zijn een dankbaar onderwerp in het discriminatierecht. Om te beginnen zijn ze op didactisch vlak erg handig. Weinig andere zaken laten toe om zo aanschouwelijk enkele basisconcepten uit te leggen, zoals de verschillen tussen formele en materiële gelijkheid of die tussen directe en indirecte discriminatie. Op theoretisch vlak bestaat er - vooral in de VS - dan weer een levendige literatuur over wat aangeduid wordt als ‘potty parity’.1 In die geschriften staat de vraag centraal naar een gelijkwaardig aanbod van (publieke) toiletvoorzieningen voor vrouwen en mannen en de manier waarop dat kan worden afgedwongen.

Presentatie van de resultaten van het proefproject Vrouwvriendelijke horecazaken in het Stadhuis Gent

Deelname aan de workshop A public (in)Convinience

Abstract - Do not silence my Bladder. Practices, knowledge and behaviour of pee-
ing women. In many cities, there are considerably fewer toilet facilities for women
than for men. While some cities invest in new high-tech urinals, the scarce facili
ties for women have limited opening hours and are often "hidden” (e.g. under
ground parking lot). This systematic negligence for the need for sanitary
equipment for women is also reflected during some public happenings. This
study is based on data collected during the Festival of Ghent 2005, where women
are often queuing to use the relatively few mobile toilets. On top of that they have
to spend up to 50 euro cent per visit. This is in sharp contrast to the abundant free
urinals for men. To prove the point that women also are entitled to free pee facili
ties, a free lady-urinal was opened, with an average of 200 visitors a day and very
positive feedback as a result. The result of a questionnaire on the subject answered
by 414 women, is presented in this paper.